وبلاگ شخصی سلطانعلی ایرج

  • ۰
  • ۰

آویشن یک گیاه کوهی پر خاصیت است

آویشن یکی از شناخته شده ترین دارویی گیاهی نعنایی است. آویشن درختچه های کوتاه و پر شاخه است و برگهای نازک متقابل دارد.دارای گل های چتری منفرد است.

در روایات از آن یاد شده است محمد زکریای رازی معتقد است آوبشن نفخ شکن موجب گرمی تن و گوارش خوراک است.

آویشن در کوهها و پایه کوهای بیشتر مناطق با خلقت خداوند بزرگ متعال روییده است. 

آویشن در طب سنتی ایران و اروپا کاربرد دارویی دارد. این گیاه علف و معطر، دارای خواص دارویی بسیار است.

از آن درصنایع غذایی غذایی(پیتزا،پاستا،ماهی،پنیر،لیکور،ذرت مکزیکی،و...)،دارویی،بهداشتی و آرایشی استفاده متنوعی می شود.قسمت های دارویی این گیاه سرشاخه های آن و برگ خشک شده آن است.


در طب سنتی از از این گیاه به عنوان ضد اسپاسم،رفع تنگی نفس،سرفه،بدگوارشی،درمان سیاه سرفه،برونشیت،عفونت ریه،سرما خوردگی آنفلوآنرا و برای درمان نفخ و گرفتگی های عضلانی استفاده می شود


همچنین آویشن خواص ضدمیکروبی و ضدانگلی و ضدقارچی دارد و این به خاطر وجود ماده ای به نام تیمول است اگر شما درخوردن آن زیاده روی کنید ممکن است مسموم شوید. آویشن همچنین گرم و خشک و ضد سرفه است

این گیاه در فصل بهار دربیشتر مناطق کوههای کشور رشد می کند


  • ۹۶/۰۸/۱۵
  • سلطانعلی ایرج

نظرات (۶)

  • سلطانعلی ایرج
  • همه چیز درباره آویشن

    آویشن نیز نظیر دیگر گیاهان دارای مصارف داروئی و آشپزی می باشد و همچنین از ترکیب برگها و روغن این گیاه با سایر گیاهان داروئی در درمان بیماری های مختلف استفاده می شود.

    خواص آویشن بسیار گسترده است به نوعی که از درمان انواع بیماری ها تا سلامت و زیبایی پوست و مو می توان از آن استفاده کرد. این گیاه دارویی بهترین درمان برای عفونت های تمام قسمت های بدن است. آویشن می‌تواند درمانی طبیعی و بی‌خطر برای نفخ معده، بوی بد دهان، گلودرد، آب ریزش بینی، سرفه، تعریق و غیره باشد.
    آفتاب‌‌نیوز :
     آویشن یکی از گیاهان پرخاصیت دارویی است که از زمان های قدیم مصرف آن به شیوه های مختلف برای درمان انواع بیماری ها توصیه شده است. 

    به گزارش آفتاب‌نیوز، این گیاه علفی و معطر، دارای خواص دارویی بسیاری است و از آن در صنایع غذایی‌، دارویی، بهداشتی و آرایشی استفاده متنوعی می شود. 

    خواص فوق العاده و بسیار آویشن:

    محمد زکریای رازی معتقد است آویشن نفخ شکن، موجب حرارت بدن و هضم غذا است

    آویشن به عنوان گیاهی ضدعفونی کننده شناخته شده است. محلول شستشوی دهان که حاوی آویشن باشد در درمان عفونت لثه موثر است و به همین دلیل برای تهیه برخی از دهانشویه ها، خمیر دندان ها نیز به کار می رود.

    آویشن در درمان بیماری مجاری تنفس فوقانی از قبیل برونشیت و آسم تاثیرات مفیدی دارد و برای معالجه سرفه و گلودرد استفاده می شود.

    جوشانده آویشن برای درمان اسهال و پیچش روده بسیار توصیه می شود.

     چای دم کرده آن را نیز برای درمان عفونت گوش میانی، نفخ و تهوع استفاده می کنند،

    افرادی که دچار گرفتگی و دردهای عضلانی و مفصلی به خصوص روماتیسم هستند  حمام آویشن برایشان بسیار مفید است. 

    به نوشته سایت نمناک، آویشن یکی از بهترین داروهای گیاهی برای تقویت اعصاب، درمان افسردگی، خستگی و بی خوابی مفید است و مصرف آن موجب کاهش فشارخون و چربی خون می شود.

     آویشن ضدتشنج و ضد صرع و ضد نفخ بوده و برای تقویت بینایی و معده هم مفید است.

    در طب سنتی از این گیاه به عنوان ضد اسپاسم، رفع تنگی نفس و سرفه و سوع هاضمه ودرمان سیاه سرفه، برونشیت، عفونت ریه، سرماخوردگی، آنفلوآنزا و برای درمان نفخ و گرفتگی های عضلانی استفاده می شود. 
     
    آویشن دارای اثرات ضدقارچی و ضدباکتریایی قوی است و این خاصیت به دلیل وجود تیمول و کارواکرول در اسانس این گیاه است.

    برای درمان و کاهش ریزش مو کافیست موی سررا با محلول رقیق اسانس آویشن شستشو دهید تا سبب افزایش جریان خون در پوست سر و قوی شود و از ریزش مو جلوگیری کند. 

    در خوردن آویشن نباید زیاده روی کرد زیرا باعث بروز آلبومین در ادرار می شود. همچنین مصرف آن برای زنان حامله و باردار توصیه نمی شود.

    در التهاب  حنجره و لوزه ها و برای درمان آفت به صورت غرغره کردن استفاده شود. برای این منظور، یک استکان از پودر گیاه را در چهار استکان آب جوش آهسته به مدت 20 دقیقه جوشانیده و پس از صاف کردن، برای شست وشوی دهان استفاده شود.

    یک دمنوش عالی برای درمان بسیاری از بیماری ها

    اگر 10 گرم اویشن را در یک لیتر آبجوش دم کرده و با کمی عسل به بیماران مبتلا به تنگی نفس و کلیه و مثانه و درد مفاصل و سیاتیک و خونریزیهای رحم و ترشحات غیر طبیعی زنان بدهید در دفع بیماری آنها موثر واقع خواهد شد.

     مصرف آویشن برای این افراد ممنوع است

    در بعضی منابع اشاره شده است که مصرف زیاد آویشن یا عصاره آن در دوران بارداری می تواند احتمال سقط جنین را افزایش دهد. بنابراین توصیه شده است که خانمهای حامله بهتر است از مصرف این گیاه خودداری کنند.

    مطالعات نشان می دهد که  آویشن می تواند روند انعقاد خون را با تاخیر مواجه کند. بنابراین کسانی که قرار است تحت عمل جراحی قرار بگیرند، از دو هفته قبل از عمل جراحی، نباید آویشن استفاده کنند. 

    باید بدانید که در این مطلب سعی داریم گوشه‌ای از خواص درمانی این گیاه معجزه گر را نشان داده و روش استفاده‌ی آن را بیان کنیم. با ما همراه باشید.

    همچنین سایت بیتوته درباره خواص آویشن نوشته است: آویشن حاوی ترکیبات تلخ مزه‌ای است که می‌تواند به هضم غذا کمک کند. اگر دچار نفخ، سنگینی، گرفتگی عضلات معده و در حالت کلی هر نوع مشکل مربوط به دستگاه گوارش هستید بعد از غذا از آویشن استفاده کنید.

    روش مصرف:

    یک نوک انگشت برگ خشک آویشن را در یک فنجان بریزید و با آب‌جوش پُر کنید. در فنجان را بپوشانید و اجازه دهید که به مدت 5 تا 10 دقیقه دم بکشد. محلول را صاف کنید. بعد از دو وعده‌ی اصلی، یک فنجان از این جوشانده میل کنید. این دوره‌ی درمانی را بیش از 3 هفته ادامه ندهید.

     آویشن جلوی تعریق زیاد پاها را می‌گیرد

    آویشن یک دئودورانت یا بو گیر طبیعی و فوق‌العاده موثر محسوب می‌شود.

    روش استفاده:

    50 گرم آویشن خشک را در دو لیتر آب ریخته و بجوشانید. سپس در ظرف را بگذارید و شعله را خاموش کنید. اجازه دهید محلول به مدت 15 تا 20 دقیقه دم بکشد. سپس آن را صاف کنید و داخل تشت یا وان حمام بریزید. به مدت 10 دقیقه پاهایتان را در این محلول قرار دهید.

     آویشن برای درمان آفت و بوی بد دهان:

    آویشن یک گیاه ضدعفونی کننده و التیام بخش است. برای همین می‌توان از آن برای درمان آفت‌ها و التهاب لثه و همچنین برای پایان دادن به کابوس بوی بد دهان استفاده کرد.

    روش استفاده:

    برای غرغره کردن یک لیوان آب را بجوشانید و سپس یک قاشق چای‌خوری آویشن را در آن ریخته و به مدت 1 تا 2 دقیقه بجوشانید. محلول را صاف کنید و روزانه چند بار غرغره کنید.

    آویشن حاوی ترکیبات تلخ مزه‌ای است که می‌تواند به هضم غذا کمک کند

    آویشن برای مقابله با برونشیت، آنژین، سینوزیت و گریپ:

    آویشن برای مقابله با عفونت‌های مجاری تنفسی فوق‌العاده است. این گیاه شگفت انگیز باعث تعریق بیشتر می‌شود و همین امر تب را کاهش می‌دهد. آویشن با سرماخوردگی مقابله کرده و ضد اسپاسم است برای همین سرفه را از بین می‌برد.

    نتایج پژوهش‌ها نشان می‌دهد که مصرف شربت آویشن باعث کاهش دوره و شدت علائم برونشیت شده و ضدسرفه است.

     روش مصرف:

    برای مقابله با سرفه یک مشت آویشن تازه یا خشک را در یک لیتر آب ریخته و به مدت 20 تا 25 دقیقه بجوشانید. محلول را صاف کرده و با عسل شیرین کنید. هر دو ساعت یک بار یک فنجان از این جوشانده میل کنید. توجه داشته باشید که این دوره‌ی درمانی را نباید بیش از 3 هفته دنبال کنید.

    یک قطره افشره‌ی خوراکی آویشن را در یک پیاله آب گرم (نه جوش) بچکانید. حوله‌ای روی سرتان انداخته و بخور بگیرید. می‌توانید از برگ‌های خشک آویشن نیز بخور درست کنید. برای این کار یک قاشق غذاخوری آویشن خشک را در یک لیوان آب سرد به مدت یک ساعت بخیسانید و سپس با شعله‌ی کم آن را داغ کنید. بعد بخور بگیرید. توجه داشته باشید اگر علائم سرماخوردگی، برونشیت و غیره برطرف نشد حتماً به پزشک مراجعه کنید.
     
    آویشن جلوی ضعف را می‌گیرد:

    آویشن خاصیت تقویت‌کنندگی دارد. برای همین توصیه می‌کنیم اگر دچار خستگی، ضعف، کاهش قوای بدن، کم خونی و افسردگی شده‌اید به سراغ آویشن بروید.

    روش استفاده:

    در 150 میلی لیتر آب جوش یک قاشق چای‌خوری کوچک آویشن بریزید. در ظرف را بگذارید و اجازه دهید به مدت 10 تا 15 دقیقه دم بکشد. محلول را صاف کرده و روزانه دو فنجان از این جوشانده میل کنید.

    از این گذشته می‌توانید در حمام نیز از خواص این گیاه استفاده کنید. برای این کار 60 گرم آویشن را در یک لیتر آب بریزید و بگذارید بجوشد. در ظرف را بگذارید و زیر شعله را کم کنید و بگذارید به مدت 15 تا 20 دقیقه دم بکشد. محلول را صاف کرده و در آب وان بریزید. 15 دقیقه در وان آب دراز بکشید تا خستگی‌تان از بین برود.

    توجه داشته باشید که حمام آویشن برای تسکین دردهای روماتیسم هم مفید است.  

    آویشن برای مقابله با عفونت‌های مجاری تنفسی فوق‌العاده است

    آویشن برای تسکین گلودرد:

    آویشن برای کاهش التهاب گلوی ناشی از لارنژیت یک درمان موثر محسوب می‌شود.

    روش مصرف:

    غرغره کردن با محلول آویشن التهاب گلو را کاهش می‌دهد. برای این کار 5 گرم برگ خشک آویشن را در 100 سی‌سی آب جوش ریخته و به مدت 10 دقیقه بجوشانید. دهانتان را با این محلول شستشو دهید. این دوره را بیش از 3 هفته دنبال نکنید. در صورت برطرف نشدن علائم بیماری به پزشک مراجعه کنید.

     مضرات آویشن:

    توجه داشته باشید که در مورد گیاهان و داروهای گیاهی نیز همیشه مورد منع مصرف وجود دارد. مصرف آویشن برای افراد آلرژیک مورد منع مصرف دارد. از این گذشته زنان باردار، شیرده و کودکان نیز نباید از افشره‌ی خوراکی آویشن استفاده کنند.

    این گیاه دارای ساپونین، فلاون‌ و تانن نیز است که از مهمترین ترکیبات آن به شمار می روند. به طور کلی باید گفت آویشن، گیاه علفی از خانواده نعناعیات است.

    طبع و مزاج این گیاه گرم و خشک است، بنابراین اگر این گیاه به فردی تجویز شود که طبع گرمی دارد یا به طور مداوم از آن مصرف کند می تواند اثرات خشکی و گرمی در فرد باقی بگذارد. از این رو گیاه آویشن برای افرادی که مزاج گرم و خشک دارند، مانند صفراوی ها مضر است. بیشترین کارکرد آن در طب سنتی مربوط به درمان بیماری های دستگاه تنفس می شود، این گیاه می توانند ریه ها را تقویت کند، ضد سرفه و خلط آور خوبی است، یعنی یک نوع محلل بوده که در دفع اخلاط ریه به ما کمک می کند.

    البته آویشن را نباید افرادی که دچار تب هستند، استفاده کنند. اگر افرادی که دچار این عارضه هستند آویشن مصرف کنند، میزان تب در آنها افزایش خواهد یافت. به طور کلی بهتر است کودکان زیر دوسال از آن استفاده نکنند، زیرا به طور ذاتی مزاج این گروه سنی گرم است؛ همچین بافت بدن آنها ظریف بوده و نفوذپذیری داروها در بدن آنها زیاد است، بنابراین ممکن است سلامت آنها را مختل کند.

    البته شربت و داروهایی مانند تیمکس که در بازار وجود دارد، از آن جهت که بسیار رقیق است حتی اگر میزان بالایی توسط فرد مصرف شود به طور معمول عوارض خاصی نخواهد داشت. اگرافراد دچار التهاب در بدن خود هستند، نباید این گیاه برای آنها تجویز شود، علاوه بر این اگر آویشن خشک روی پوست کشیده شود، به ویژه افرادی که پوست خشک دارند یا مستعد برای ابتلا به آکنه هستند موجب التهاب پوستی در آنها خواهد شد.

    آویشن باغی که امروزه در تولیدات فراورده های دارویی کاربرد زیادی دارد دارای مواد موثر زیادی است، به عنوان نمونه می توان به تیمول، کارواکرول اشاره کرد که بر ترشح هیستامین و استیل کولین تاثیر گذار بوده و نقش ضدانقباضی آن به اثبات رسیده است. همچنین تیمول و کاروانول مواد موثره ترکیبات فنولی موجود در گیاه آویشن است که ترکیبات ضد عفونی کننده و بسیار مفیدی هستند.

    [images picture_size=”fixed” lightbox=”no” class=”” id=””]
    [image link=”” linktarget=”_self” image=”http://shahsavand.com/wp-content/uploads/آویشن.jpeg” alt=”همه چیز درباره آویشن”]
    [/images]

    علاوه براین خاصیت ضد قارچی، میکروبی و انگلی این گیاه مشخص شده است براین اساس از آن به عنوان محلول شستشوی دهان در مواجه با عفونت لثه بهره گرفته می شود که این کارکردها نیز مربوط به وجود تیمول و کارواکرول یا همان ترکیبات فنولی در آن است، به همین دلیل این دو از مهمترین ترکیبات گیاه آویشن با اثرات دارویی و درمانی به شمار می روند.

     خواص آویشن:

    بر اساس بعضی مطالعات دیگر، احتمالا استفاده از عصاره یا روغن آویشن به همراه روغن رزماری و سدر می تواند در کاهش ریزش مو موثر باشد.
    مصرف همزمان روغن آویشن در ترکیب با روغن ماهی و ویتامین E و روغن “حشیش الحمار” ، می تواند علائم بیماری حرکت (ماشین گرفتگی) را بویژه در کودکان، بهبود ببخشد.
    همچنین ممکن است آویشن در درمان موارد زیر هم موثر باشد:
    از آویشن برای درمان مشکلاتی نظیر، برونشیت، سیاه سرفه، گلو درد، ناراحتی معده، اسهال، نفخ شکم و اختلالات پوستی استفاده می شود.

    – در صورتی که آویشن را به صورت مستقیم در دهان قرار دهید، این عمل به رفع زخم دهان، تورم لوزه ها و بوی بد دهان کمک می کند.

    – روغن آویشن در درمان عفونت های باکتریایی و قارچی گوش تأثیر دارد.

    – یک لیوان جوشانده آویشن حاوی میزان بسیار زیادی از آنتی اکسیدان ها می باشد.

    – جوشانده آویشن تا حد زیادی در درمان و التیام سرفه ها کمک می کند.

    – جوشانده آویشن برای درمان سوء هاضمه مفید است.

    – آویشن حاوی میزان بسیار بالای مواد معدنی ضروری برای بدن می باشد.

    – آویشن در درمان بیماری مجاری تنفس فوقانی از قبیل برونشیت و آسم تاثیرات مفیدی دارد و برای معالجه سرفه و گلودرد استفاده می شود.

    – جوشانده آویشن برایدرمان اسهال و پیچش روده بسیار توصیه می شود.

    – چای دم کرده آن را نیز برای درمان عفونت گوش میانی، نفخ و تهوع استفاده می کنند،

    – افرادی که دچار گرفتگی و دردهای عضلانی و مفصلی به خصوص روماتیسم هستند حمام آویشن برایشان بسیار مفید است.

    –  آویشن یکی از بهترین داروهای گیاهی برای تقویت اعصاب، درمان افسردگی، خستگی و بی خوابی مفید است و مصرف آن موجب کاهش فشارخون و چربی خون می شود.

     – آویشن ضدتشنج و ضد صرع و ضد نفخ بوده و برای تقویت بینایی و معده هم مفید است.

    در طب سنتی از این گیاه به عنوان ضد اسپاسم، رفع تنگی نفس و سرفه و سوع هاضمه ودرمان سیاه سرفه، برونشیت، عفونت ریه، سرما خوردگی، آنفلوآنزا و برای درمان نفخ و گرفتگی های عضلانی استفاده می شود.

    مضرات آویشن:

    در بعضی منابع اشاره شده است که مصرف زیاد آویشن یا عصاره آن در دوران بارداری می تواند احتمال سقط جنین را افزایش دهد. بنابراین توصیه شده است که خانمهای حامله بهتر است از مصرف این گیاه خودداری کنند.
    در مورد مصرف آویشن در دوران شیردهی، تحقیقات کافی انجام نشده است اما توصیه شده است که در این دوران هم بیش از حد متداول خوراکی، از این گیاه استفاده نشود.
    بر اساس تحقیقات، معلوم شده که آویشن می تواند روند انعقاد خون را با تاخیر مواجه کند. بنابراین کسانی که قرار است تحت عمل جراحی قرار بگیرند، از دو هفته قبل از عمل جراحی، نباید آویشن استفاده کنند.
    همچنین بعضی افراد ممکن است به آویشن و فرآورده های آن حساسیت داشته باشند، در این صورت نباید از این گیاه به صورت خوراکی یا موضعی (مثل روغنهای پوستی و …) استفاده کنند.
    آویشن هم یک گیاه دارویی است
    آویشن هم مثل همه گیاهان دارویی و در حقیقت مثل همه داروها، هم فایده دارد و هم عارضه، بنابراین در صورتیکه میخواهید آن را به قصد دارویی استفاده کنید حتما باید این کار را زیر نظر پزشک خود انجام دهید. این حرف که “گیاهان دارویی بر خلاف داروهایی متداول (صنعتی) هیچ عوارضی ندارند” کاملا غلط و خطرناک است.

    Tags: 
  • سلطانعلی ایرج
  • همه چیز درباره آویشن

    آویشن نیز نظیر دیگر گیاهان دارای مصارف داروئی و آشپزی می باشد و همچنین از ترکیب برگها و روغن این گیاه با سایر گیاهان داروئی در درمان بیماری های مختلف استفاده می شود.

    خواص آویشن بسیار گسترده است به نوعی که از درمان انواع بیماری ها تا سلامت و زیبایی پوست و مو می توان از آن استفاده کرد. این گیاه دارویی بهترین درمان برای عفونت های تمام قسمت های بدن است. آویشن می‌تواند درمانی طبیعی و بی‌خطر برای نفخ معده، بوی بد دهان، گلودرد، آب ریزش بینی، سرفه، تعریق و غیره باشد.
    آفتاب‌‌نیوز :
     آویشن یکی از گیاهان پرخاصیت دارویی است که از زمان های قدیم مصرف آن به شیوه های مختلف برای درمان انواع بیماری ها توصیه شده است. 

    به گزارش آفتاب‌نیوز، این گیاه علفی و معطر، دارای خواص دارویی بسیاری است و از آن در صنایع غذایی‌، دارویی، بهداشتی و آرایشی استفاده متنوعی می شود. 

    خواص فوق العاده و بسیار آویشن:

    محمد زکریای رازی معتقد است آویشن نفخ شکن، موجب حرارت بدن و هضم غذا است

    آویشن به عنوان گیاهی ضدعفونی کننده شناخته شده است. محلول شستشوی دهان که حاوی آویشن باشد در درمان عفونت لثه موثر است و به همین دلیل برای تهیه برخی از دهانشویه ها، خمیر دندان ها نیز به کار می رود.

    آویشن در درمان بیماری مجاری تنفس فوقانی از قبیل برونشیت و آسم تاثیرات مفیدی دارد و برای معالجه سرفه و گلودرد استفاده می شود.

    جوشانده آویشن برای درمان اسهال و پیچش روده بسیار توصیه می شود.

     چای دم کرده آن را نیز برای درمان عفونت گوش میانی، نفخ و تهوع استفاده می کنند،

    افرادی که دچار گرفتگی و دردهای عضلانی و مفصلی به خصوص روماتیسم هستند  حمام آویشن برایشان بسیار مفید است. 

    به نوشته سایت نمناک، آویشن یکی از بهترین داروهای گیاهی برای تقویت اعصاب، درمان افسردگی، خستگی و بی خوابی مفید است و مصرف آن موجب کاهش فشارخون و چربی خون می شود.

     آویشن ضدتشنج و ضد صرع و ضد نفخ بوده و برای تقویت بینایی و معده هم مفید است.

    در طب سنتی از این گیاه به عنوان ضد اسپاسم، رفع تنگی نفس و سرفه و سوع هاضمه ودرمان سیاه سرفه، برونشیت، عفونت ریه، سرماخوردگی، آنفلوآنزا و برای درمان نفخ و گرفتگی های عضلانی استفاده می شود. 
     
    آویشن دارای اثرات ضدقارچی و ضدباکتریایی قوی است و این خاصیت به دلیل وجود تیمول و کارواکرول در اسانس این گیاه است.

    برای درمان و کاهش ریزش مو کافیست موی سررا با محلول رقیق اسانس آویشن شستشو دهید تا سبب افزایش جریان خون در پوست سر و قوی شود و از ریزش مو جلوگیری کند. 

    در خوردن آویشن نباید زیاده روی کرد زیرا باعث بروز آلبومین در ادرار می شود. همچنین مصرف آن برای زنان حامله و باردار توصیه نمی شود.

    در التهاب  حنجره و لوزه ها و برای درمان آفت به صورت غرغره کردن استفاده شود. برای این منظور، یک استکان از پودر گیاه را در چهار استکان آب جوش آهسته به مدت 20 دقیقه جوشانیده و پس از صاف کردن، برای شست وشوی دهان استفاده شود.

    یک دمنوش عالی برای درمان بسیاری از بیماری ها

    اگر 10 گرم اویشن را در یک لیتر آبجوش دم کرده و با کمی عسل به بیماران مبتلا به تنگی نفس و کلیه و مثانه و درد مفاصل و سیاتیک و خونریزیهای رحم و ترشحات غیر طبیعی زنان بدهید در دفع بیماری آنها موثر واقع خواهد شد.

     مصرف آویشن برای این افراد ممنوع است

    در بعضی منابع اشاره شده است که مصرف زیاد آویشن یا عصاره آن در دوران بارداری می تواند احتمال سقط جنین را افزایش دهد. بنابراین توصیه شده است که خانمهای حامله بهتر است از مصرف این گیاه خودداری کنند.

    مطالعات نشان می دهد که  آویشن می تواند روند انعقاد خون را با تاخیر مواجه کند. بنابراین کسانی که قرار است تحت عمل جراحی قرار بگیرند، از دو هفته قبل از عمل جراحی، نباید آویشن استفاده کنند. 

    باید بدانید که در این مطلب سعی داریم گوشه‌ای از خواص درمانی این گیاه معجزه گر را نشان داده و روش استفاده‌ی آن را بیان کنیم. با ما همراه باشید.

    همچنین سایت بیتوته درباره خواص آویشن نوشته است: آویشن حاوی ترکیبات تلخ مزه‌ای است که می‌تواند به هضم غذا کمک کند. اگر دچار نفخ، سنگینی، گرفتگی عضلات معده و در حالت کلی هر نوع مشکل مربوط به دستگاه گوارش هستید بعد از غذا از آویشن استفاده کنید.

    روش مصرف:

    یک نوک انگشت برگ خشک آویشن را در یک فنجان بریزید و با آب‌جوش پُر کنید. در فنجان را بپوشانید و اجازه دهید که به مدت 5 تا 10 دقیقه دم بکشد. محلول را صاف کنید. بعد از دو وعده‌ی اصلی، یک فنجان از این جوشانده میل کنید. این دوره‌ی درمانی را بیش از 3 هفته ادامه ندهید.

     آویشن جلوی تعریق زیاد پاها را می‌گیرد

    آویشن یک دئودورانت یا بو گیر طبیعی و فوق‌العاده موثر محسوب می‌شود.

    روش استفاده:

    50 گرم آویشن خشک را در دو لیتر آب ریخته و بجوشانید. سپس در ظرف را بگذارید و شعله را خاموش کنید. اجازه دهید محلول به مدت 15 تا 20 دقیقه دم بکشد. سپس آن را صاف کنید و داخل تشت یا وان حمام بریزید. به مدت 10 دقیقه پاهایتان را در این محلول قرار دهید.

     آویشن برای درمان آفت و بوی بد دهان:

    آویشن یک گیاه ضدعفونی کننده و التیام بخش است. برای همین می‌توان از آن برای درمان آفت‌ها و التهاب لثه و همچنین برای پایان دادن به کابوس بوی بد دهان استفاده کرد.

    روش استفاده:

    برای غرغره کردن یک لیوان آب را بجوشانید و سپس یک قاشق چای‌خوری آویشن را در آن ریخته و به مدت 1 تا 2 دقیقه بجوشانید. محلول را صاف کنید و روزانه چند بار غرغره کنید.

    آویشن حاوی ترکیبات تلخ مزه‌ای است که می‌تواند به هضم غذا کمک کند

    آویشن برای مقابله با برونشیت، آنژین، سینوزیت و گریپ:

    آویشن برای مقابله با عفونت‌های مجاری تنفسی فوق‌العاده است. این گیاه شگفت انگیز باعث تعریق بیشتر می‌شود و همین امر تب را کاهش می‌دهد. آویشن با سرماخوردگی مقابله کرده و ضد اسپاسم است برای همین سرفه را از بین می‌برد.

    نتایج پژوهش‌ها نشان می‌دهد که مصرف شربت آویشن باعث کاهش دوره و شدت علائم برونشیت شده و ضدسرفه است.

     روش مصرف:

    برای مقابله با سرفه یک مشت آویشن تازه یا خشک را در یک لیتر آب ریخته و به مدت 20 تا 25 دقیقه بجوشانید. محلول را صاف کرده و با عسل شیرین کنید. هر دو ساعت یک بار یک فنجان از این جوشانده میل کنید. توجه داشته باشید که این دوره‌ی درمانی را نباید بیش از 3 هفته دنبال کنید.

    یک قطره افشره‌ی خوراکی آویشن را در یک پیاله آب گرم (نه جوش) بچکانید. حوله‌ای روی سرتان انداخته و بخور بگیرید. می‌توانید از برگ‌های خشک آویشن نیز بخور درست کنید. برای این کار یک قاشق غذاخوری آویشن خشک را در یک لیوان آب سرد به مدت یک ساعت بخیسانید و سپس با شعله‌ی کم آن را داغ کنید. بعد بخور بگیرید. توجه داشته باشید اگر علائم سرماخوردگی، برونشیت و غیره برطرف نشد حتماً به پزشک مراجعه کنید.
     
    آویشن جلوی ضعف را می‌گیرد:

    آویشن خاصیت تقویت‌کنندگی دارد. برای همین توصیه می‌کنیم اگر دچار خستگی، ضعف، کاهش قوای بدن، کم خونی و افسردگی شده‌اید به سراغ آویشن بروید.

    روش استفاده:

    در 150 میلی لیتر آب جوش یک قاشق چای‌خوری کوچک آویشن بریزید. در ظرف را بگذارید و اجازه دهید به مدت 10 تا 15 دقیقه دم بکشد. محلول را صاف کرده و روزانه دو فنجان از این جوشانده میل کنید.

    از این گذشته می‌توانید در حمام نیز از خواص این گیاه استفاده کنید. برای این کار 60 گرم آویشن را در یک لیتر آب بریزید و بگذارید بجوشد. در ظرف را بگذارید و زیر شعله را کم کنید و بگذارید به مدت 15 تا 20 دقیقه دم بکشد. محلول را صاف کرده و در آب وان بریزید. 15 دقیقه در وان آب دراز بکشید تا خستگی‌تان از بین برود.

    توجه داشته باشید که حمام آویشن برای تسکین دردهای روماتیسم هم مفید است.  

    آویشن برای مقابله با عفونت‌های مجاری تنفسی فوق‌العاده است

    آویشن برای تسکین گلودرد:

    آویشن برای کاهش التهاب گلوی ناشی از لارنژیت یک درمان موثر محسوب می‌شود.

    روش مصرف:

    غرغره کردن با محلول آویشن التهاب گلو را کاهش می‌دهد. برای این کار 5 گرم برگ خشک آویشن را در 100 سی‌سی آب جوش ریخته و به مدت 10 دقیقه بجوشانید. دهانتان را با این محلول شستشو دهید. این دوره را بیش از 3 هفته دنبال نکنید. در صورت برطرف نشدن علائم بیماری به پزشک مراجعه کنید.

     مضرات آویشن:

    توجه داشته باشید که در مورد گیاهان و داروهای گیاهی نیز همیشه مورد منع مصرف وجود دارد. مصرف آویشن برای افراد آلرژیک مورد منع مصرف دارد. از این گذشته زنان باردار، شیرده و کودکان نیز نباید از افشره‌ی خوراکی آویشن استفاده کنند.

    این گیاه دارای ساپونین، فلاون‌ و تانن نیز است که از مهمترین ترکیبات آن به شمار می روند. به طور کلی باید گفت آویشن، گیاه علفی از خانواده نعناعیات است.

    طبع و مزاج این گیاه گرم و خشک است، بنابراین اگر این گیاه به فردی تجویز شود که طبع گرمی دارد یا به طور مداوم از آن مصرف کند می تواند اثرات خشکی و گرمی در فرد باقی بگذارد. از این رو گیاه آویشن برای افرادی که مزاج گرم و خشک دارند، مانند صفراوی ها مضر است. بیشترین کارکرد آن در طب سنتی مربوط به درمان بیماری های دستگاه تنفس می شود، این گیاه می توانند ریه ها را تقویت کند، ضد سرفه و خلط آور خوبی است، یعنی یک نوع محلل بوده که در دفع اخلاط ریه به ما کمک می کند.

    البته آویشن را نباید افرادی که دچار تب هستند، استفاده کنند. اگر افرادی که دچار این عارضه هستند آویشن مصرف کنند، میزان تب در آنها افزایش خواهد یافت. به طور کلی بهتر است کودکان زیر دوسال از آن استفاده نکنند، زیرا به طور ذاتی مزاج این گروه سنی گرم است؛ همچین بافت بدن آنها ظریف بوده و نفوذپذیری داروها در بدن آنها زیاد است، بنابراین ممکن است سلامت آنها را مختل کند.

    البته شربت و داروهایی مانند تیمکس که در بازار وجود دارد، از آن جهت که بسیار رقیق است حتی اگر میزان بالایی توسط فرد مصرف شود به طور معمول عوارض خاصی نخواهد داشت. اگرافراد دچار التهاب در بدن خود هستند، نباید این گیاه برای آنها تجویز شود، علاوه بر این اگر آویشن خشک روی پوست کشیده شود، به ویژه افرادی که پوست خشک دارند یا مستعد برای ابتلا به آکنه هستند موجب التهاب پوستی در آنها خواهد شد.

    آویشن باغی که امروزه در تولیدات فراورده های دارویی کاربرد زیادی دارد دارای مواد موثر زیادی است، به عنوان نمونه می توان به تیمول، کارواکرول اشاره کرد که بر ترشح هیستامین و استیل کولین تاثیر گذار بوده و نقش ضدانقباضی آن به اثبات رسیده است. همچنین تیمول و کاروانول مواد موثره ترکیبات فنولی موجود در گیاه آویشن است که ترکیبات ضد عفونی کننده و بسیار مفیدی هستند.

    [images picture_size=”fixed” lightbox=”no” class=”” id=””]
    [image link=”” linktarget=”_self” image=”http://shahsavand.com/wp-content/uploads/آویشن.jpeg” alt=”همه چیز درباره آویشن”]
    [/images]

    علاوه براین خاصیت ضد قارچی، میکروبی و انگلی این گیاه مشخص شده است براین اساس از آن به عنوان محلول شستشوی دهان در مواجه با عفونت لثه بهره گرفته می شود که این کارکردها نیز مربوط به وجود تیمول و کارواکرول یا همان ترکیبات فنولی در آن است، به همین دلیل این دو از مهمترین ترکیبات گیاه آویشن با اثرات دارویی و درمانی به شمار می روند.

     خواص آویشن:

    بر اساس بعضی مطالعات دیگر، احتمالا استفاده از عصاره یا روغن آویشن به همراه روغن رزماری و سدر می تواند در کاهش ریزش مو موثر باشد.
    مصرف همزمان روغن آویشن در ترکیب با روغن ماهی و ویتامین E و روغن “حشیش الحمار” ، می تواند علائم بیماری حرکت (ماشین گرفتگی) را بویژه در کودکان، بهبود ببخشد.
    همچنین ممکن است آویشن در درمان موارد زیر هم موثر باشد:
    از آویشن برای درمان مشکلاتی نظیر، برونشیت، سیاه سرفه، گلو درد، ناراحتی معده، اسهال، نفخ شکم و اختلالات پوستی استفاده می شود.

    – در صورتی که آویشن را به صورت مستقیم در دهان قرار دهید، این عمل به رفع زخم دهان، تورم لوزه ها و بوی بد دهان کمک می کند.

    – روغن آویشن در درمان عفونت های باکتریایی و قارچی گوش تأثیر دارد.

    – یک لیوان جوشانده آویشن حاوی میزان بسیار زیادی از آنتی اکسیدان ها می باشد.

    – جوشانده آویشن تا حد زیادی در درمان و التیام سرفه ها کمک می کند.

    – جوشانده آویشن برای درمان سوء هاضمه مفید است.

    – آویشن حاوی میزان بسیار بالای مواد معدنی ضروری برای بدن می باشد.

    – آویشن در درمان بیماری مجاری تنفس فوقانی از قبیل برونشیت و آسم تاثیرات مفیدی دارد و برای معالجه سرفه و گلودرد استفاده می شود.

    – جوشانده آویشن برایدرمان اسهال و پیچش روده بسیار توصیه می شود.

    – چای دم کرده آن را نیز برای درمان عفونت گوش میانی، نفخ و تهوع استفاده می کنند،

    – افرادی که دچار گرفتگی و دردهای عضلانی و مفصلی به خصوص روماتیسم هستند حمام آویشن برایشان بسیار مفید است.

    –  آویشن یکی از بهترین داروهای گیاهی برای تقویت اعصاب، درمان افسردگی، خستگی و بی خوابی مفید است و مصرف آن موجب کاهش فشارخون و چربی خون می شود.

     – آویشن ضدتشنج و ضد صرع و ضد نفخ بوده و برای تقویت بینایی و معده هم مفید است.

    در طب سنتی از این گیاه به عنوان ضد اسپاسم، رفع تنگی نفس و سرفه و سوع هاضمه ودرمان سیاه سرفه، برونشیت، عفونت ریه، سرما خوردگی، آنفلوآنزا و برای درمان نفخ و گرفتگی های عضلانی استفاده می شود.

    مضرات آویشن:

    در بعضی منابع اشاره شده است که مصرف زیاد آویشن یا عصاره آن در دوران بارداری می تواند احتمال سقط جنین را افزایش دهد. بنابراین توصیه شده است که خانمهای حامله بهتر است از مصرف این گیاه خودداری کنند.
    در مورد مصرف آویشن در دوران شیردهی، تحقیقات کافی انجام نشده است اما توصیه شده است که در این دوران هم بیش از حد متداول خوراکی، از این گیاه استفاده نشود.
    بر اساس تحقیقات، معلوم شده که آویشن می تواند روند انعقاد خون را با تاخیر مواجه کند. بنابراین کسانی که قرار است تحت عمل جراحی قرار بگیرند، از دو هفته قبل از عمل جراحی، نباید آویشن استفاده کنند.
    همچنین بعضی افراد ممکن است به آویشن و فرآورده های آن حساسیت داشته باشند، در این صورت نباید از این گیاه به صورت خوراکی یا موضعی (مثل روغنهای پوستی و …) استفاده کنند.
    آویشن هم یک گیاه دارویی است
    آویشن هم مثل همه گیاهان دارویی و در حقیقت مثل همه داروها، هم فایده دارد و هم عارضه، بنابراین در صورتیکه میخواهید آن را به قصد دارویی استفاده کنید حتما باید این کار را زیر نظر پزشک خود انجام دهید. این حرف که “گیاهان دارویی بر خلاف داروهایی متداول (صنعتی) هیچ عوارضی ندارند” کاملا غلط و خطرناک است.

    Tags: 
    عی

    ترشح مواد قندی درختان و شهد گل نباتات که توسط زنبور عسل جمع آوری، تغییر یافته و درون سلول های قاب ذخیره می شود را عسل طبیعی می گویند.

    چگونگی ترشح شهد گل و تبدیل آن به عسل طبیعی

    شهد گل حاوی آب و قند است که نسبت این دو ماده بستگی به نوع گیاه و عوامل محیطی مثل دمای هوا، رطوبت و نوع خاک و .... دارد. در بافت های گیاهی تجمع قند وجود دارد، در برخی شرایط مناسب، بخصوص در جریان رشد گیاه، آب از طریق ریشه بالا آمده و به سوی قسمتهای انتهای گیاه ( مانند اندام گل ها ) میرود، در این هنگام در مسیر خود این قند را حل می کند، بدین ترتیب غدد گیاه وارد عمل می شوند و شیره را ترشح می نمایند.

     فرآیند تولید عسل طبیعی

    برداشت درب‌های مومی اولین مرحله از فرآیند تولید عسل طبیعی است که شامل برداشتن لایه نازک موماست که سلولهای مسدس عسل را مسدود می‌سازد. موم درب سلولها را می‌توان با یک چاقوی نوک تیز، باریک و دراز که با بخار یا برق گرم شده است جدا نمود. اکثر زنبورداران در زنبورداری ها به سرعت با استفاده از دستگاه هایی این لایه موم عسل را کاملاً و یا تا حدودی با استفاده از تیغه، زنجیر یا سیم بریده و یا قطع می‌کنند. مشابه این مرحله هنگام برداشت از شان، عمل انتخاب شان (جدا کردن تکه‌هایی از شان حاوی گردهیا حتی تخم که بعضی موارد در زمان برداشت باید صورت گرفته باشد)، جارو نمودن زنبورهای عسل و به دنبال آن عبورشان از غربالها انجام می‌گیرد.

     ترکیبات عسل طبیعی

    1- قندها 95 تا 99 درصد ماده خشک عسل طبیعی را تشکیل می‌دهند. بخش اعظم این قندها فروکتوز و گلوکز بوده که آن هم 95-85 درصد کل قندها می‌باشد. به طور کلی فروکتوز فراوانتر از گلوکز است. قندهای ساده مخصوصاً فورکتوز بعلت درصد بالا مهمترین خصوصیت فیزیکی و تغذیه‌ای عسل را فراهم می‌نماید. مقدار اندکی از انواع سایر قندها مثل دی ساکاریدها (ساکارز، مالتوز و ایزومالتوز ) و تعدای از تری ساکاریدها و الگوساکارید در عسل وجود دارند. اگر چه وجود این قندها از لحاظ مقدار دارای اهمیت زیادی نیست، اما وجود آنها می‌تواند اطلاعاتی در خصوص تقلبی یا اصلی بودن منشاء گیاهی آن بین نماید. 

     خصوصیات فیزیکی عسل طبیعی

    انواع مختلف عسل طبیعی از خصوصیات فیزیکی نسبتا مشترکی برخوردارند که آگاهی از آنها می تواند کمک خوبی در تشخیص عسل طبیعی باشد :

    1- چسبندگی :

    عسل تازه استخراج شده مایع چسبناکی بوده که این ویژگی تماماً ‌به محتویات آن بالاخص میزان آب موجود درآن مرتبط می‌باشد. چسبناکی عسل یک عامل مهم در فرآیند تولید آن است، چرا که روان شدن عسل در هنگام استخراج، زمان تصفیه، تثبیت، صاف کردن، مخلوط نمودن و در شیشه ریختن را کاهش می‌دهد. گرم نمودنعسل که از چسبانکی آن می‌کاهد عاملی است که در فرآیند تولید عسل صنعتی از آن بهره می‌جویند. اما انواععسل از نظر چسبندگی، با هم متفاوتند.

     

     تاریخچه عسل طبیعی

    تاریخچه استفاده از عسل طبیعی همراه با تاریخ خلقت بوده و تقریباً در هر فرهنگی می توان شواهد بهره گیری از آن را به عنوان یک منبع غذایی و به عنوان نمادی در مذهب،  موسیقی و درمان بیماری و .... یافت. در طول چندین هزار سال، تا اوایل قرن 18، عسل منبع اصلی قند مصرفی محصوب می شد، اما در چند قرن اخیر همزمان با رشد صنعت نیشکر و جغندر قند، استفاده از عسل طبیعی به عنوان تأمین کننده اصلی قند بسیار کاهش یافت. تولید عسل طبیعی نیز در زمان هخامنشیان بسیار رایج بوده است، اما ایران نیز تحت تأثیر دیگر کشورها در چند قرن اخیر منابع قندی خود را از کشت نیشکر و چغندر قند تهیه می نماید.

     
  • سلطانعلی ایرج
  • همه چیز درباره آویشن

    آویشن نیز نظیر دیگر گیاهان دارای مصارف داروئی و آشپزی می باشد و همچنین از ترکیب برگها و روغن این گیاه با سایر گیاهان داروئی در درمان بیماری های مختلف استفاده می شود.

    خواص آویشن بسیار گسترده است به نوعی که از درمان انواع بیماری ها تا سلامت و زیبایی پوست و مو می توان از آن استفاده کرد. این گیاه دارویی بهترین درمان برای عفونت های تمام قسمت های بدن است. آویشن می‌تواند درمانی طبیعی و بی‌خطر برای نفخ معده، بوی بد دهان، گلودرد، آب ریزش بینی، سرفه، تعریق و غیره باشد.
    آفتاب‌‌نیوز :
     آویشن یکی از گیاهان پرخاصیت دارویی است که از زمان های قدیم مصرف آن به شیوه های مختلف برای درمان انواع بیماری ها توصیه شده است. 

    به گزارش آفتاب‌نیوز، این گیاه علفی و معطر، دارای خواص دارویی بسیاری است و از آن در صنایع غذایی‌، دارویی، بهداشتی و آرایشی استفاده متنوعی می شود. 

    خواص فوق العاده و بسیار آویشن:

    محمد زکریای رازی معتقد است آویشن نفخ شکن، موجب حرارت بدن و هضم غذا است

    آویشن به عنوان گیاهی ضدعفونی کننده شناخته شده است. محلول شستشوی دهان که حاوی آویشن باشد در درمان عفونت لثه موثر است و به همین دلیل برای تهیه برخی از دهانشویه ها، خمیر دندان ها نیز به کار می رود.

    آویشن در درمان بیماری مجاری تنفس فوقانی از قبیل برونشیت و آسم تاثیرات مفیدی دارد و برای معالجه سرفه و گلودرد استفاده می شود.

    جوشانده آویشن برای درمان اسهال و پیچش روده بسیار توصیه می شود.

     چای دم کرده آن را نیز برای درمان عفونت گوش میانی، نفخ و تهوع استفاده می کنند،

    افرادی که دچار گرفتگی و دردهای عضلانی و مفصلی به خصوص روماتیسم هستند  حمام آویشن برایشان بسیار مفید است. 

    به نوشته سایت نمناک، آویشن یکی از بهترین داروهای گیاهی برای تقویت اعصاب، درمان افسردگی، خستگی و بی خوابی مفید است و مصرف آن موجب کاهش فشارخون و چربی خون می شود.

     آویشن ضدتشنج و ضد صرع و ضد نفخ بوده و برای تقویت بینایی و معده هم مفید است.

    در طب سنتی از این گیاه به عنوان ضد اسپاسم، رفع تنگی نفس و سرفه و سوع هاضمه ودرمان سیاه سرفه، برونشیت، عفونت ریه، سرماخوردگی، آنفلوآنزا و برای درمان نفخ و گرفتگی های عضلانی استفاده می شود. 
     
    آویشن دارای اثرات ضدقارچی و ضدباکتریایی قوی است و این خاصیت به دلیل وجود تیمول و کارواکرول در اسانس این گیاه است.

    برای درمان و کاهش ریزش مو کافیست موی سررا با محلول رقیق اسانس آویشن شستشو دهید تا سبب افزایش جریان خون در پوست سر و قوی شود و از ریزش مو جلوگیری کند. 

    در خوردن آویشن نباید زیاده روی کرد زیرا باعث بروز آلبومین در ادرار می شود. همچنین مصرف آن برای زنان حامله و باردار توصیه نمی شود.

    در التهاب  حنجره و لوزه ها و برای درمان آفت به صورت غرغره کردن استفاده شود. برای این منظور، یک استکان از پودر گیاه را در چهار استکان آب جوش آهسته به مدت 20 دقیقه جوشانیده و پس از صاف کردن، برای شست وشوی دهان استفاده شود.

    یک دمنوش عالی برای درمان بسیاری از بیماری ها

    اگر 10 گرم اویشن را در یک لیتر آبجوش دم کرده و با کمی عسل به بیماران مبتلا به تنگی نفس و کلیه و مثانه و درد مفاصل و سیاتیک و خونریزیهای رحم و ترشحات غیر طبیعی زنان بدهید در دفع بیماری آنها موثر واقع خواهد شد.

     مصرف آویشن برای این افراد ممنوع است

    در بعضی منابع اشاره شده است که مصرف زیاد آویشن یا عصاره آن در دوران بارداری می تواند احتمال سقط جنین را افزایش دهد. بنابراین توصیه شده است که خانمهای حامله بهتر است از مصرف این گیاه خودداری کنند.

    مطالعات نشان می دهد که  آویشن می تواند روند انعقاد خون را با تاخیر مواجه کند. بنابراین کسانی که قرار است تحت عمل جراحی قرار بگیرند، از دو هفته قبل از عمل جراحی، نباید آویشن استفاده کنند. 

    باید بدانید که در این مطلب سعی داریم گوشه‌ای از خواص درمانی این گیاه معجزه گر را نشان داده و روش استفاده‌ی آن را بیان کنیم. با ما همراه باشید.

    همچنین سایت بیتوته درباره خواص آویشن نوشته است: آویشن حاوی ترکیبات تلخ مزه‌ای است که می‌تواند به هضم غذا کمک کند. اگر دچار نفخ، سنگینی، گرفتگی عضلات معده و در حالت کلی هر نوع مشکل مربوط به دستگاه گوارش هستید بعد از غذا از آویشن استفاده کنید.

    روش مصرف:

    یک نوک انگشت برگ خشک آویشن را در یک فنجان بریزید و با آب‌جوش پُر کنید. در فنجان را بپوشانید و اجازه دهید که به مدت 5 تا 10 دقیقه دم بکشد. محلول را صاف کنید. بعد از دو وعده‌ی اصلی، یک فنجان از این جوشانده میل کنید. این دوره‌ی درمانی را بیش از 3 هفته ادامه ندهید.

     آویشن جلوی تعریق زیاد پاها را می‌گیرد

    آویشن یک دئودورانت یا بو گیر طبیعی و فوق‌العاده موثر محسوب می‌شود.

    روش استفاده:

    50 گرم آویشن خشک را در دو لیتر آب ریخته و بجوشانید. سپس در ظرف را بگذارید و شعله را خاموش کنید. اجازه دهید محلول به مدت 15 تا 20 دقیقه دم بکشد. سپس آن را صاف کنید و داخل تشت یا وان حمام بریزید. به مدت 10 دقیقه پاهایتان را در این محلول قرار دهید.

     آویشن برای درمان آفت و بوی بد دهان:

    آویشن یک گیاه ضدعفونی کننده و التیام بخش است. برای همین می‌توان از آن برای درمان آفت‌ها و التهاب لثه و همچنین برای پایان دادن به کابوس بوی بد دهان استفاده کرد.

    روش استفاده:

    برای غرغره کردن یک لیوان آب را بجوشانید و سپس یک قاشق چای‌خوری آویشن را در آن ریخته و به مدت 1 تا 2 دقیقه بجوشانید. محلول را صاف کنید و روزانه چند بار غرغره کنید.

    آویشن حاوی ترکیبات تلخ مزه‌ای است که می‌تواند به هضم غذا کمک کند

    آویشن برای مقابله با برونشیت، آنژین، سینوزیت و گریپ:

    آویشن برای مقابله با عفونت‌های مجاری تنفسی فوق‌العاده است. این گیاه شگفت انگیز باعث تعریق بیشتر می‌شود و همین امر تب را کاهش می‌دهد. آویشن با سرماخوردگی مقابله کرده و ضد اسپاسم است برای همین سرفه را از بین می‌برد.

    نتایج پژوهش‌ها نشان می‌دهد که مصرف شربت آویشن باعث کاهش دوره و شدت علائم برونشیت شده و ضدسرفه است.

     روش مصرف:

    برای مقابله با سرفه یک مشت آویشن تازه یا خشک را در یک لیتر آب ریخته و به مدت 20 تا 25 دقیقه بجوشانید. محلول را صاف کرده و با عسل شیرین کنید. هر دو ساعت یک بار یک فنجان از این جوشانده میل کنید. توجه داشته باشید که این دوره‌ی درمانی را نباید بیش از 3 هفته دنبال کنید.

    یک قطره افشره‌ی خوراکی آویشن را در یک پیاله آب گرم (نه جوش) بچکانید. حوله‌ای روی سرتان انداخته و بخور بگیرید. می‌توانید از برگ‌های خشک آویشن نیز بخور درست کنید. برای این کار یک قاشق غذاخوری آویشن خشک را در یک لیوان آب سرد به مدت یک ساعت بخیسانید و سپس با شعله‌ی کم آن را داغ کنید. بعد بخور بگیرید. توجه داشته باشید اگر علائم سرماخوردگی، برونشیت و غیره برطرف نشد حتماً به پزشک مراجعه کنید.
     
    آویشن جلوی ضعف را می‌گیرد:

    آویشن خاصیت تقویت‌کنندگی دارد. برای همین توصیه می‌کنیم اگر دچار خستگی، ضعف، کاهش قوای بدن، کم خونی و افسردگی شده‌اید به سراغ آویشن بروید.

    روش استفاده:

    در 150 میلی لیتر آب جوش یک قاشق چای‌خوری کوچک آویشن بریزید. در ظرف را بگذارید و اجازه دهید به مدت 10 تا 15 دقیقه دم بکشد. محلول را صاف کرده و روزانه دو فنجان از این جوشانده میل کنید.

    از این گذشته می‌توانید در حمام نیز از خواص این گیاه استفاده کنید. برای این کار 60 گرم آویشن را در یک لیتر آب بریزید و بگذارید بجوشد. در ظرف را بگذارید و زیر شعله را کم کنید و بگذارید به مدت 15 تا 20 دقیقه دم بکشد. محلول را صاف کرده و در آب وان بریزید. 15 دقیقه در وان آب دراز بکشید تا خستگی‌تان از بین برود.

    توجه داشته باشید که حمام آویشن برای تسکین دردهای روماتیسم هم مفید است.  

    آویشن برای مقابله با عفونت‌های مجاری تنفسی فوق‌العاده است

    آویشن برای تسکین گلودرد:

    آویشن برای کاهش التهاب گلوی ناشی از لارنژیت یک درمان موثر محسوب می‌شود.

    روش مصرف:

    غرغره کردن با محلول آویشن التهاب گلو را کاهش می‌دهد. برای این کار 5 گرم برگ خشک آویشن را در 100 سی‌سی آب جوش ریخته و به مدت 10 دقیقه بجوشانید. دهانتان را با این محلول شستشو دهید. این دوره را بیش از 3 هفته دنبال نکنید. در صورت برطرف نشدن علائم بیماری به پزشک مراجعه کنید.

     مضرات آویشن:

    توجه داشته باشید که در مورد گیاهان و داروهای گیاهی نیز همیشه مورد منع مصرف وجود دارد. مصرف آویشن برای افراد آلرژیک مورد منع مصرف دارد. از این گذشته زنان باردار، شیرده و کودکان نیز نباید از افشره‌ی خوراکی آویشن استفاده کنند.

    این گیاه دارای ساپونین، فلاون‌ و تانن نیز است که از مهمترین ترکیبات آن به شمار می روند. به طور کلی باید گفت آویشن، گیاه علفی از خانواده نعناعیات است.

    طبع و مزاج این گیاه گرم و خشک است، بنابراین اگر این گیاه به فردی تجویز شود که طبع گرمی دارد یا به طور مداوم از آن مصرف کند می تواند اثرات خشکی و گرمی در فرد باقی بگذارد. از این رو گیاه آویشن برای افرادی که مزاج گرم و خشک دارند، مانند صفراوی ها مضر است. بیشترین کارکرد آن در طب سنتی مربوط به درمان بیماری های دستگاه تنفس می شود، این گیاه می توانند ریه ها را تقویت کند، ضد سرفه و خلط آور خوبی است، یعنی یک نوع محلل بوده که در دفع اخلاط ریه به ما کمک می کند.

    البته آویشن را نباید افرادی که دچار تب هستند، استفاده کنند. اگر افرادی که دچار این عارضه هستند آویشن مصرف کنند، میزان تب در آنها افزایش خواهد یافت. به طور کلی بهتر است کودکان زیر دوسال از آن استفاده نکنند، زیرا به طور ذاتی مزاج این گروه سنی گرم است؛ همچین بافت بدن آنها ظریف بوده و نفوذپذیری داروها در بدن آنها زیاد است، بنابراین ممکن است سلامت آنها را مختل کند.

    البته شربت و داروهایی مانند تیمکس که در بازار وجود دارد، از آن جهت که بسیار رقیق است حتی اگر میزان بالایی توسط فرد مصرف شود به طور معمول عوارض خاصی نخواهد داشت. اگرافراد دچار التهاب در بدن خود هستند، نباید این گیاه برای آنها تجویز شود، علاوه بر این اگر آویشن خشک روی پوست کشیده شود، به ویژه افرادی که پوست خشک دارند یا مستعد برای ابتلا به آکنه هستند موجب التهاب پوستی در آنها خواهد شد.

    آویشن باغی که امروزه در تولیدات فراورده های دارویی کاربرد زیادی دارد دارای مواد موثر زیادی است، به عنوان نمونه می توان به تیمول، کارواکرول اشاره کرد که بر ترشح هیستامین و استیل کولین تاثیر گذار بوده و نقش ضدانقباضی آن به اثبات رسیده است. همچنین تیمول و کاروانول مواد موثره ترکیبات فنولی موجود در گیاه آویشن است که ترکیبات ضد عفونی کننده و بسیار مفیدی هستند.

    [images picture_size=”fixed” lightbox=”no” class=”” id=””]
    [image link=”” linktarget=”_self” image=”http://shahsavand.com/wp-content/uploads/آویشن.jpeg” alt=”همه چیز درباره آویشن”]
    [/images]

    علاوه براین خاصیت ضد قارچی، میکروبی و انگلی این گیاه مشخص شده است براین اساس از آن به عنوان محلول شستشوی دهان در مواجه با عفونت لثه بهره گرفته می شود که این کارکردها نیز مربوط به وجود تیمول و کارواکرول یا همان ترکیبات فنولی در آن است، به همین دلیل این دو از مهمترین ترکیبات گیاه آویشن با اثرات دارویی و درمانی به شمار می روند.

     خواص آویشن:

    بر اساس بعضی مطالعات دیگر، احتمالا استفاده از عصاره یا روغن آویشن به همراه روغن رزماری و سدر می تواند در کاهش ریزش مو موثر باشد.
    مصرف همزمان روغن آویشن در ترکیب با روغن ماهی و ویتامین E و روغن “حشیش الحمار” ، می تواند علائم بیماری حرکت (ماشین گرفتگی) را بویژه در کودکان، بهبود ببخشد.
    همچنین ممکن است آویشن در درمان موارد زیر هم موثر باشد:
    از آویشن برای درمان مشکلاتی نظیر، برونشیت، سیاه سرفه، گلو درد، ناراحتی معده، اسهال، نفخ شکم و اختلالات پوستی استفاده می شود.

    – در صورتی که آویشن را به صورت مستقیم در دهان قرار دهید، این عمل به رفع زخم دهان، تورم لوزه ها و بوی بد دهان کمک می کند.

    – روغن آویشن در درمان عفونت های باکتریایی و قارچی گوش تأثیر دارد.

    – یک لیوان جوشانده آویشن حاوی میزان بسیار زیادی از آنتی اکسیدان ها می باشد.

    – جوشانده آویشن تا حد زیادی در درمان و التیام سرفه ها کمک می کند.

    – جوشانده آویشن برای درمان سوء هاضمه مفید است.

    – آویشن حاوی میزان بسیار بالای مواد معدنی ضروری برای بدن می باشد.

    – آویشن در درمان بیماری مجاری تنفس فوقانی از قبیل برونشیت و آسم تاثیرات مفیدی دارد و برای معالجه سرفه و گلودرد استفاده می شود.

    – جوشانده آویشن برایدرمان اسهال و پیچش روده بسیار توصیه می شود.

    – چای دم کرده آن را نیز برای درمان عفونت گوش میانی، نفخ و تهوع استفاده می کنند،

    – افرادی که دچار گرفتگی و دردهای عضلانی و مفصلی به خصوص روماتیسم هستند حمام آویشن برایشان بسیار مفید است.

    –  آویشن یکی از بهترین داروهای گیاهی برای تقویت اعصاب، درمان افسردگی، خستگی و بی خوابی مفید است و مصرف آن موجب کاهش فشارخون و چربی خون می شود.

     – آویشن ضدتشنج و ضد صرع و ضد نفخ بوده و برای تقویت بینایی و معده هم مفید است.

    در طب سنتی از این گیاه به عنوان ضد اسپاسم، رفع تنگی نفس و سرفه و سوع هاضمه ودرمان سیاه سرفه، برونشیت، عفونت ریه، سرما خوردگی، آنفلوآنزا و برای درمان نفخ و گرفتگی های عضلانی استفاده می شود.

    مضرات آویشن:

    در بعضی منابع اشاره شده است که مصرف زیاد آویشن یا عصاره آن در دوران بارداری می تواند احتمال سقط جنین را افزایش دهد. بنابراین توصیه شده است که خانمهای حامله بهتر است از مصرف این گیاه خودداری کنند.
    در مورد مصرف آویشن در دوران شیردهی، تحقیقات کافی انجام نشده است اما توصیه شده است که در این دوران هم بیش از حد متداول خوراکی، از این گیاه استفاده نشود.
    بر اساس تحقیقات، معلوم شده که آویشن می تواند روند انعقاد خون را با تاخیر مواجه کند. بنابراین کسانی که قرار است تحت عمل جراحی قرار بگیرند، از دو هفته قبل از عمل جراحی، نباید آویشن استفاده کنند.
    همچنین بعضی افراد ممکن است به آویشن و فرآورده های آن حساسیت داشته باشند، در این صورت نباید از این گیاه به صورت خوراکی یا موضعی (مثل روغنهای پوستی و …) استفاده کنند.
    آویشن هم یک گیاه دارویی است
    آویشن هم مثل همه گیاهان دارویی و در حقیقت مثل همه داروها، هم فایده دارد و هم عارضه، بنابراین در صورتیکه میخواهید آن را به قصد دارویی استفاده کنید حتما باید این کار را زیر نظر پزشک خود انجام دهید. این حرف که “گیاهان دارویی بر خلاف داروهایی متداول (صنعتی) هیچ عوارضی ندارند” کاملا غلط و خطرناک است.

    Tags: 
    عی

    ترشح مواد قندی درختان و شهد گل نباتات که توسط زنبور عسل جمع آوری، تغییر یافته و درون سلول های قاب ذخیره می شود را عسل طبیعی می گویند.

    چگونگی ترشح شهد گل و تبدیل آن به عسل طبیعی

    شهد گل حاوی آب و قند است که نسبت این دو ماده بستگی به نوع گیاه و عوامل محیطی مثل دمای هوا، رطوبت و نوع خاک و .... دارد. در بافت های گیاهی تجمع قند وجود دارد، در برخی شرایط مناسب، بخصوص در جریان رشد گیاه، آب از طریق ریشه بالا آمده و به سوی قسمتهای انتهای گیاه ( مانند اندام گل ها ) میرود، در این هنگام در مسیر خود این قند را حل می کند، بدین ترتیب غدد گیاه وارد عمل می شوند و شیره را ترشح می نمایند.

     فرآیند تولید عسل طبیعی

    برداشت درب‌های مومی اولین مرحله از فرآیند تولید عسل طبیعی است که شامل برداشتن لایه نازک موماست که سلولهای مسدس عسل را مسدود می‌سازد. موم درب سلولها را می‌توان با یک چاقوی نوک تیز، باریک و دراز که با بخار یا برق گرم شده است جدا نمود. اکثر زنبورداران در زنبورداری ها به سرعت با استفاده از دستگاه هایی این لایه موم عسل را کاملاً و یا تا حدودی با استفاده از تیغه، زنجیر یا سیم بریده و یا قطع می‌کنند. مشابه این مرحله هنگام برداشت از شان، عمل انتخاب شان (جدا کردن تکه‌هایی از شان حاوی گردهیا حتی تخم که بعضی موارد در زمان برداشت باید صورت گرفته باشد)، جارو نمودن زنبورهای عسل و به دنبال آن عبورشان از غربالها انجام می‌گیرد.

     ترکیبات عسل طبیعی

    1- قندها 95 تا 99 درصد ماده خشک عسل طبیعی را تشکیل می‌دهند. بخش اعظم این قندها فروکتوز و گلوکز بوده که آن هم 95-85 درصد کل قندها می‌باشد. به طور کلی فروکتوز فراوانتر از گلوکز است. قندهای ساده مخصوصاً فورکتوز بعلت درصد بالا مهمترین خصوصیت فیزیکی و تغذیه‌ای عسل را فراهم می‌نماید. مقدار اندکی از انواع سایر قندها مثل دی ساکاریدها (ساکارز، مالتوز و ایزومالتوز ) و تعدای از تری ساکاریدها و الگوساکارید در عسل وجود دارند. اگر چه وجود این قندها از لحاظ مقدار دارای اهمیت زیادی نیست، اما وجود آنها می‌تواند اطلاعاتی در خصوص تقلبی یا اصلی بودن منشاء گیاهی آن بین نماید. 

     خصوصیات فیزیکی عسل طبیعی

    انواع مختلف عسل طبیعی از خصوصیات فیزیکی نسبتا مشترکی برخوردارند که آگاهی از آنها می تواند کمک خوبی در تشخیص عسل طبیعی باشد :

    1- چسبندگی :

    عسل تازه استخراج شده مایع چسبناکی بوده که این ویژگی تماماً ‌به محتویات آن بالاخص میزان آب موجود درآن مرتبط می‌باشد. چسبناکی عسل یک عامل مهم در فرآیند تولید آن است، چرا که روان شدن عسل در هنگام استخراج، زمان تصفیه، تثبیت، صاف کردن، مخلوط نمودن و در شیشه ریختن را کاهش می‌دهد. گرم نمودنعسل که از چسبانکی آن می‌کاهد عاملی است که در فرآیند تولید عسل صنعتی از آن بهره می‌جویند. اما انواععسل از نظر چسبندگی، با هم متفاوتند.

     

     تاریخچه عسل طبیعی

    تاریخچه استفاده از عسل طبیعی همراه با تاریخ خلقت بوده و تقریباً در هر فرهنگی می توان شواهد بهره گیری از آن را به عنوان یک منبع غذایی و به عنوان نمادی در مذهب،  موسیقی و درمان بیماری و .... یافت. در طول چندین هزار سال، تا اوایل قرن 18، عسل منبع اصلی قند مصرفی محصوب می شد، اما در چند قرن اخیر همزمان با رشد صنعت نیشکر و جغندر قند، استفاده از عسل طبیعی به عنوان تأمین کننده اصلی قند بسیار کاهش یافت. تولید عسل طبیعی نیز در زمان هخامنشیان بسیار رایج بوده است، اما ایران نیز تحت تأثیر دیگر کشورها در چند قرن اخیر منابع قندی خود را از کشت نیشکر و چغندر قند تهیه می نماید.

     
  • سلطانعلی ایرج
  • ای کوهی و خواص چای کوهی:چای کوهی گیاهی است از تیره کلازیاسه (Clusiaceae) که به مقدار زیاد در آمریکا و اروپا پرورش می یاید و معمولا به صورت خودرو در میان مزارع گندم و ذرت یافت می شود . چای کوهیدر اروپاو آمریکا به نام سنت جونز شهرت دارد و مدتی است که بسیار معروف شده است .

    جالب است بدانید که روغن چای کوهی برای مدت سه قرن در انگلستان تنها داروی زخم ها بوده است.

    چای کوهی در ارتفاعات کم و متوسط رویش دارد و در بیشتر مناطق ایران دیده می شود و فصل رویش آن اواسط اردیبهشت تا اواخر خرداد است.چای کوهی خواص متعددی دارد. بسیار خوش عطر و بو و لذیذ است و می تواند جایگزین خوبی برای چای عصرانه یا ظهر باشد.در اروپا نانوائی ها چای کوهی را خوب می شناسند زیرا کمی از آن را به آرد اضافه می کنند که نان را بهتر و خوش طعم تر می کند .

    چای کوهی و خواص چای کوهی

    گلهای چای کوهی به رنگ سفید یا زرد می باشند که در بالای ساقه به صورت مجتمع به چشم می خورد . این گلها کمی معطر و دارای بوی مخصوصی می باشد . میوه چای کوهی به شکل کپسول است.

    ماده موثره چای کوهی هایپریسین میباشد که فراورده های آن هم بر اساس همین ماده استاندارد سازی می‌شوند و اثر ضد افسردگی گیاه نیز مربوط به این ماده میباشد.در واقع این ماده مهار کننده ی آنزیم mono amino oxidase Mao میباشد که کاملاً مانند داروی ترانیل سیپرومین میباشد. از چای کوهی دو فراورده دارویی در بازار ایران موجود میباشد.قطره هایپیران و قرص پرفوران که هر دو در درمان افسردگی کاربرد دارند. نکته قابل ذکر در مورد این گیاه و فراورده های آن تداخلات زیاد آن میباشد که مصرف آن را محدود نموده است و دلیلش هم مهار آنزیمی است.

    از خواص دارویی چای کوهی، مدر (ادار آور ) بودن آن است و همین خاصیت برای شستشوی مجرای ادراری (کلیه و مثانه) می باشد.

    چای کوهی برای سیستم دستگاه عصبی خاصیت آرام بخش دارد.چای کوهی از داروهایی است که باعث سقط جنین در زنان باردار می شود.چای کوهی یک نوشیدنی آرام بخش برای رفع خستگی و ضد افسردگی چای کوهی که به آن توکلیجه نیز می گویند، از تیره ی گیاهان معطر و آرامش بخش اعصاب است. گل این گیاه که به صورت سنبله ای از گل های ریز صورتی مایل به سرخ رنگ است، درمیان کاسبرگ هایی با رنگ سبز روشن نقره ای و پشمالو قرار دارد. از این رو در زبان آذری به آن توکلیجه یا پشمالو گفته می شود.

    چای کوهی یک تونیک (تقویت کننده ی) قوی برای اعصاب است. این گیاه مفرح، نشاط انگیز و شادی آور بوده و دارای خاصیت ضد درد به ویژه دردهای مفصلی، رماتیسمی، سردرد، سرگیجه و دردهای عصبی است. مصرف این گیاه خستگی ذهنی را برطرف می سازد وبه علت انرژی زایی و نشاط انگیزی می تواند برای رفع خستگی و بی حوصلگی در افراد افسرده مورد استفاده قرار گیرد. علاوه بر این ها چای کوهی اشتها آور و مدر ملایم است. هم چنین در تنظیم اعمال گوارشی و تقویت کبد به ویژه کمک به هضم غذا کاربرد دارد.

    چای کوهی در درمان بیماری های معده و روده با منشاء روانی و بیماری های اسهال توأم با تحریکات عصبی، نقش موثر و آرامش بخشی دارد.

    میزان مصرف و طرز تهیه ی چای کوهی

    یک قاشق مرباخوری پر از چای کوهی را در یک لیوان آب جوش ریخته و با قاشق خوب به هم بزنید. آن گاه روی آن را با یک نعلبکی بپوشانید و بگذارید مدت 20 دقیقه بماند تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و با شکر سرخ میل کنید.

    چای کوهی، یک نوشیدنی خوش رنگ، خوش مزه و دل چسب است که در شب های سرد پاییزی و زمستان، پس از یک روز کار و تلاش با ایجاد آرامش و رفع خستگی، انرژی از دست رفته را به شما باز می گرداند.

    از نظر طب قدیم ایران این گیاه گرم و خشک است . ماده قرمز رنگی که در برگهای چای کوهی وجود دارد وبا فشار دادن برگها از آن استخراج می شود برای التیام زخم ها و درمان سوختگی ها به کار می رود .

    چای کوهی درمان کننده بیماری مننژیت است؛ درد پشت و گردن و خشکی گردن را درمان می کند و ضدافسردگی است. این گیاه اشتها را باز می کند بنابراین می توان آنرا به بچه ها و افراد مسن که اشتها ندارند داد. کسانی که از داروهای آسم و ضدسرماخوردگی و حساسیت استفاده می کنند نمی توانند چای کوهی مصرف کنند خاصیت این گیاه در درمان افسردگی به اثبات رسیده و مکانیزم اثر ضد افسردگی آن از طریق مهار آنزیمی است.

    برای تهیه جوشانده و یا دم کرده این گیاه باید حدود یک قاشق چایخوری برگ و گل خشک گیاه را در دو فنجان آب جوش ریخته و آن را آنقدر بجوشانید تا یک فنجان باقی بماند سپس آنرا مصرف کنید .

    به طور خلاصه می توان به مورد زیربه عنوان خواص دارویی چای کوهی اشاره کرد :

    1)خواص چای کوهی:ضد کرم معده و روده می باشد.

    2)خواص چای کوهی:ادرار آور وقاعده آور است .

    3)خواص چای کوهی:گرفتگی صدا را باز می کند و خلط آور است.

    4)خواص چای کوهی:برای درمان مرض کزاز به کار می رود.

    5)خواص چای کوهی:اگر برگ آنرا بصورت پودر دارورید و روی زخم های عمیق و متعفن بپاشید این نوع زخم ها را خوب می کند.

    6)خواص چای کوهی:درمان کننده اسهال و اسهال خونی است .

    7)خواص چای کوهی:برای درد دنبالچه بهترین دارو است .

    8)خواص چای کوهی:اگر مشکوک به خونریزی مغزی هستید و یا احتمال خونریزی مغزی وجود دارد حتما از این دارو استفاده کنید .

    9)خواص چای کوهی:ضعف جنسی را درمان می کند.

    10)خواص چای کوهی:درمان کننده بیماری مننژیت است .

    11)خواص چای کوهی:برای درمان فلج بکار می رود .

    12)خواص چای کوهی:سیاه سرفه را از بین می برد.

    13)خواص چای کوهی:درد پشت و گردن و خشکی گردن را درمان می کند .

    14)خواص چای کوهی:برای کم خونی مفید است .

    15)خواص چای کوهی:چای کوهی اشتها را باز می کند بنابراین می توان آنرا به بچه ها و افراد مسن که اشتها ندارند داد.

    16)خواص چای کوهی:ضد افسردگی می باشد .

    17)خواص چای کوهی:درمان کننده بیخوابی است .

    18)خواص چای کوهی:در درمان سرمخوردگی معجزه می کند .

    19)خواص چای کوهی:برای درمان تب و اثر نیش سمی حشرات بکار میرود.

    و بالاخره با تحقیقات جدیدی که دانشمندان روی این گیاه معجزه آسا انجام داده اند و دریافته اند دریافته اند که چای کوهی می تواند ویروسها را از بین ببرد و حتی روی ویروس بیماری AIDS نیز اثر درد .مدتی است که بیماران مبتلا به ایدز ازاین گیاه استفاده میکنند که سیستم دفاعی بدن آنها را تقویت کرده وبیماری را تخفیف می دهد .

    دانشمندان مدتی است که روی اثر چای کوهی بر ریو سرطان خون تحقیقات دامنه دری راشروع کرده اند و به نتایج درخشانی دست یافته اند .

    همانطوریکه قبل گفته شد این دارو اثر بسیار خوبی بر روی افسردگی درد البته اگر سه متوالی از این دارو استفاده شود حالات افسردگی را از بین برده بیخوابی را مداوا می کند و بیماران اعتماد بنفس خود را باز می یابند .

    چای 
  • سلطانعلی ایرج
  • چای کوهی به نام‌های دیگری مانند توکلیجه و کلکنه نیز مشهور است. این گیاه، در اکثر نقاط دنیا پرورش پیدا میکند، در گذشته، از چای کوهی تنها به عنوان داروی درمان و التیام زخم استفاده میشده است. این نوع چای را بیشتر در نواحی غرب ایران و در مناطق کوهستانی می‌‌توان یافت. مهمترین ترکیبات شیمیایی چای کوهی هاپیرین، ماده قرمز رنگ هایپریسین، تانن و اسید نیکوتینیک است. چای کوهی، بسیار خوش عطر و بو و لذیذ است و میتواند جایگزین خوبی برای چای عصرانه یا ظهر باشد. همچنین از برگ و قسمتهای هوایی این گیاه در غذاهایی مانند شامی کباب و کوکو به عنوان معطر کننده استفاده میشود. چای کوهی فواید درمانی بیشماری دارد، برای آگاهی بیشتر از مضرات، خواص چای کوهی و طریقه مصرف آن با ما همراه باشید.




    خواص چای کوهی (طبیعت و خواص درمانی)

    گیاه چای کوهی از نظر طب قدیم ایران، دارای مزاج گرم و خشک است، لذا برای درمان بیشتر بیماری‌های رطوبی و سرد مزاج مفید است. ماده قرمز رنگ هایپریسین که در برگ‌های چای کوهی وجود دارد و با فشار دادن برگ‌ها از آن استخراج می‌شود برای التیام زخم‌ها و درمان سوختگی‌‌ها به کار می‌رود. برخی خواص دارویی این گیاه عبارتند از:

    • چای کوهی باعث افزایش اشتها شده، بنابراین می‌توان آنرا به بچه‌ها و افراد مسن که اشتها ندارند توصیه کرد.
    • استفاده از چای کوهی در درمان و بهبود سرماخوردگی موثر است، همچنین گرفتگی صدا را باز و خلط آور است.
    • نوشیدن چای کوهی برای رفع افسردگی و درمان بیخوابی مفید است، چنانچه سه روز متوالی از چای کوهی استفاده شود، حالات افسردگی را از بین برده، بیخوابی را مداوا می‌کند و بیماران اعتماد به نفس خود را باز می‌یابند.
    • از خواص چای کوهی برای درمان برخی بیماریهای مهلک نظیر فلج، مننژیت، کزاز و سیاه سرفه استفاده میشود.
    • مصرف این گیاه، ضد کرم معده و روده است.
    • چای کوهی، ادرار آور و قاعده آور است.
    • از مهمترین خواص چای کوهی، درمان و التیام زخمها، سوختگی و جای نیش حشرات است، به این منظور، برگ آن را بصورت پودر درآورده و روی زخم‌های عمیق قرار دهید.
    • چای کوهی، درمان کننده اسهال و اسهال خونی است.
    • استفاده از چای کوهی، برای درد دنبالچه، درد پشت و گردن و تسکین درد سیاتیک مفید است.
    • اگر مشکوک به خونریزی مغزی هستید و یا احتمال خونریزی مغزی وجود دارد حتما از چای کوهی استفاده کنید.
    • نوشیدن چای کوهی، برای رفع کم خونی مفید است.
    • چای کوهی می‌تواند ویروس‌ها را از بین برده و حتی برای از بین بردن ویروس بیماری ایدز نیز مفید است و باعث ثقویت سیستم ایمنی بدن میگردد.
    • از خواص چای کوهی، براى درمان بیماریهاى رطوبتى استفاده کرده، بخصوص براى مبتلایان به روماتیسم و درد مفاصل مفید است.
    • جوشانده سرشاخه‏ هاى گیاه چای کوهی، جهت تقویت و تنظیم دستگاه رحمى، ضد عفونى کردن مجارى ادرار و رفع سردرد و میگرن مفید است.
    • امروزه اثرات ضد سرطانی این گیاه، به ویژه بر روی سرطان خون ثابت شده است.

    مضرات چای کوهی

    با وجود خواص فراوان چای کوهی، زنان باردار مجاز به خوردن آن نیستند و حتى اگر بخور جوشانده این گیاه را در زیر رحم بدهند، سبب سقط جنین خواهد شد. همچنین کسانی که از قرص ضد بارداری، داروهای آسم و ضد سرماخوردگی و داروهای حساسیت استفاده می‌کنند بایستی از خوزدن چای کوهی پرهیز کنند. به طور کلی، مصرف زیاد چای کوهی برای افراد گرم‌ مزاج مضر است و موجب خون‌آلود شدن ادرار می‌شود.

    طریقه مصرف چای کوهی

    یک قاشق مربا خوری پر از چای کوهی را در یک لیوان آب جوش ریخته و با قاشق خوب به هم بزنید. آنگاه روی آن را با یک نعلبکی بپوشانید و بگذارید مدت 20 دقیقه بماند تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و با کمی عسل میل کنید.

    برای تهیه جوشانده این گیاه باید حدود یک قاشق چایخوری برگ و گل خشک گیاه را در دو فنجان آب جوش ریخته و آن را آنقدر بجوشانید تا یک فنجان باقی بماند، سپس آنرا مصرف کنید.

  • سلطانعلی ایرج
  • سلام

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی